Λίμνη Τιτικάκα - Η εκπληκτική αλπική λίμνη των Άνδεων

Λίμνη Τιτικάκα - Η εκπληκτική αλπική λίμνη των Άνδεων

Ανάμεσα στις χιονισμένες οροσειρές των Άνδεων, υπάρχει η εκπληκτική αλπική λίμνη Τιτικάκα σε υψόμετρο 3812 μέτρων πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας.

Τα σύνορα δύο χωρών εκτείνονται κατά μήκος των υδάτων της: στη Δύση της Βολιβίας και στην Ανατολή του Περού. Το βάθος της λίμνης κυμαίνεται από 140 έως 180 μέτρα και το μέγιστο βάθος είναι 281 μέτρα. Η θερμοκρασία του νερού βρίσκεται στους 10-12 C και τη νύχτα το νερό κοντά στην ακτή παγώνει. Υπάρχουν 41 νησιά στη λίμνη Τιτικάκα, μερικά από τα οποία κατοικούνται.

Όνομα

Για πολύ καιρό, στις όχθες της λίμνης κατοικούσαν οι λαοί Κέτσουα και Αϋμάρα. Το όνομα της λίμνης περιέχει λέξεις από τη γλώσσα Κέτσουα: kaka σημαίνει βράχος και titi σημαίνει πούμα. Προηγουμένως ονόμαζαν τη λίμνη "Mamakota" και "Lake Pukina", που σημαίνει μια λίμνη από τη χώρα Pukin - ένα προκολομβιανό κράτος που υπήρχε στη νοτιοαμερικανική ήπειρο.

Χλωρίδα και πανίδα

Μεταξύ των κατοίκων της λίμνης απαντώνται συχνότερα ο κυπρίνος και ο σταυροειδής κυπρίνος. Επιπλέον, η λίμνη φιλοξενεί πέστροφες. Ένα ενδιαφέρον γεγονός είναι ότι εκπρόσωποι της θαλάσσιας πανίδας ζουν στην αλπική λίμνη. Αυτό εξηγείται από το γεγονός ότι πριν από εκατό εκατομμύρια χρόνια η λίμνη ήταν μέρος του αρχαίου ωκεανού, αλλά λόγω φυσικών καταστροφών, ανέβηκε σε τέτοιο ύψος. Απόδειξη θαλάσσιας προέλευσης είναι τα υπολείμματα απολιθωμάτων θαλάσσιων ζώων που βρέθηκαν στις όχθες της λίμνης και τα ίχνη θαλάσσιων κυμάτων στους παράκτιους βράχους. Μεταξύ των πτηνών ζουν κυρίως υδρόβια πτηνά: Χιλιανά φλαμίνγκο, κορμοράνοι, πάπιες κ.λπ. Μεταξύ των θηλαστικών που ζουν κατά μήκος των ακτών της δεξαμενής, μπορείτε να βρείτε: αλεπού των Άνδεων, λάμα, αλπακά, λύκο των Άνδεων. Η τοπική χλωρίδα φημίζεται για τα καλάμια της. Είναι τόπος φωλιάς για είδη υδρόβιων πτηνών και οι ντόπιοι τα χρησιμοποιούν ως υλικό για την κατασκευή πλωτών νησιών και σκαφών.

Πλωτά νησιά

Το κύριο αξιοθέατο για το οποίο φημίζεται η λίμνη Τιτικάκα είναι τα πλωτά νησιά των Ινδιάνων Uros. Σε τέτοια νησιά, φτιαγμένα από καλάμι για πολύ καιρό ζούσαν οι Ινδιάνοι. Τέτοιες ασυνήθιστες κατοικίες εμφανίστηκαν την εποχή των Ίνκας, στους οποίες οι Uros δεν ήθελαν να υποταχθούν και όταν εμφανιζόταν κίνδυνος, κολυμπούσαν μακριά από την ακτή. Ορισμένα νησιά ήταν εξοπλισμένα με πύργους παρατήρησης. Οι πολεμοχαρείς Ίνκας δεν γνώριζαν για πολύ καιρό την ύπαρξη της φυλής Ούρος, ώσπου κατά λάθος τους ανακάλυψαν στις καλαμιές. Οι κάτοικοι των πλωτών νησιών φορολογούνταν. Όταν οι conxyscodors ήρθαν στις Άνδεις, η αυτοκρατορία των Ίνκας έπεσε και οι Uros έγιναν ξανά ελεύθεροι. Η κατασκευή με καλάμια έχει γίνει μέρος της κουλτούρας τους. Στην εποχή μας, πολλοί εκπρόσωποι αυτού του λαού μετανάστευσαν και ζουν μια συνηθισμένη ζωή. Ωστόσο, κάποιοι συνεχίζουν να ζουν σε πλωτά νησιά, ο αριθμός των οποίων είναι 40. Περίπου δέκα οικογένειες ζουν στα μεγάλα νησιά, δύο ή τρεις στα μικρά. Τρώνε ψάρια, εκτρέφουν κοτόπουλα και γουρούνια. Το φαγητό ψήνεται πάνω σε φωτιά που ανάβουν σε ειδικές πέτρες. Στα νησιά χτίζονταν σπίτια από καλάμια και φτιάχνονται βάρκες. Επιπλέον, το υλικό αυτό χρησιμοποιείται για την κατασκευή ενδυμάτων.

Υποβρύχια αρχαιολογία

Η λίμνη Τιτικάκα είναι διάσημη για τους μύθους και τους θρύλους της που λένε για την πόλη Wanaku, η οποία περιέχει τον χρυσό της αυτοκρατορίας των Ίνκας. Πριν κατακτηθούν από τους Ισπανούς, οι Ίνκας πέταξαν τα κοσμήματα στο νερό. Την πρώτη βουτιά στα νερά της λίμνης έκανε ο διάσημος Γάλλος εξερευνητής Ζακ Ιβ-Κουστώ. Μόνο αγγεία μπόρεσε να βρει. Το 2000, αρχαιολόγοι από την Ιταλία βρήκαν σε βάθος περίπου 30 μέτρων ένα τμήμα αρχαίου τείχους, μεγέθους περίπου ενός μέτρου, πέτρινα πεζοδρόμια και ένα τμήμα ενός γλυπτού με τη μορφή ανθρώπινου κεφαλιού. Η ηλικία τους ήταν περίπου 1500 χρόνων. Το 2001, μια ομάδα επιστημόνων από τη Βολιβία και το Βέλγιο βρήκε νέα ευρήματα στον πυθμένα της δεξαμενής. Ανάμεσά τους υπήρχαν αντικείμενα από χρυσό και ασήμι, πιάτα, κεραμικά και αγγεία διακοσμημένα με το κεφάλι ενός πούμα. Όλα τα αντικείμενα που βρέθηκαν ανήκουν σε εποχές διαφορετικών πολιτισμών.

Νησί του Ήλιου

Το νησί του Ήλιου (Isla del Sol) είναι το μεγαλύτερο από τα νησιά φυσικής προέλευσης. Βρίσκεται στη βολιβιανή πλευρά της λίμνης. Σύμφωνα με τον μύθο των Ίνκας, πάνω του γεννήθηκε ο θεός του ήλιου, ο Ίντι. Ο πληθυσμός του νησιού είναι 5000 άτομα. Όλοι τους ασχολούνται με τη γεωργία, την αλιεία και τον τουρισμό. Το κύριο αξιοθέατο του νησιού είναι ο πέτρινος λαβύρινθος Chinkana, ο οποίος ήταν το σχολείο των ιερέων στην πολιτεία των Ίνκας. Περιέχει μια πέτρα ιερή για τους Ίνκας, από την οποία ξεκινά ολόκληρη η αυτοκρατορία αυτού του λαού. Υπάρχει επίσης μια ιερή πηγή στο νησί που ονομάζεται Βρύση της Νεότητας. Βρίσκεται σε ένα λόφο και για να την φτάσεις πρέπει να ανέβεις 206 σκαλιά.

Πληροφορίες για τουρίστες

Μπορείτε να φτάσετε στη λίμνη Τιτικάκα με λεωφορείο. Αναχωρεί από την πρωτεύουσα του Περού, τη Λίμα, και συνεχίζει για την πόλη Puno, τον μεγαλύτερο οικισμό στην όχθη της λίμνης. Τα πλωτά νησιά δεν απέχουν πολύ από το Puno. Ο χρόνος ταξιδιού θα διαρκέσει περίπου 40 ώρες. Μπορείτε επίσης να πετάξετε στην πόλη Κούσκο και από εκεί να πάρετε το τρένο για το Puno. Ο χρόνος ταξιδιού θα είναι 10 ώρες.

Στην πλευρά της Βολιβίας βρίσκεται η τουριστική πόλη Copacabana, πλούσια σε ξενοδοχεία, καφέ και μπαρ. Τα σκάφη αναχωρούν από την προβλήτα της για το νησί Isla del Sol. Μπορείτε να πάτε είτε για μια μέρα είτε για πολλές. Ένα ξενοδοχείο άνοιξε για τους τουρίστες στο νησί. Μπορείτε να φτάσετε στην Κοπακαμπάνα με λεωφορείο, το οποίο αναχωρεί από την πρωτεύουσα της Βολιβίας, τη Λα Παζ. Ο χρόνος ταξιδιού θα είναι 3μιση ώρες.