Το στοιχειωμένο ξενοδοχείο της «Λάμψης»

Το στοιχειωμένο ξενοδοχείο της «Λάμψης»

Το ξενοδοχείο, παραμένει στη θέση του, είναι ανοιχτό για επισκέπτες που θέλουν να ξεκουραστούν, αλλά και σε κυνηγούς φαντασμάτων, οι οποίοι πιστεύουν ότι εκεί υπάρχει έντονη παραφυσική δραστηριότητα.

Ονομάζεται «Stanley Hotel», από το όνομα του επιχειρηματία και εφευρέτη Όσκαρ Στάνλεϊ, που ολοκλήρωσε την κατασκευή του το 1909.

Έξι χρόνια νωρίτερα, ο γιατρός του Στάνλεϊ του είχε ζητήσει να βρει μια ορεινή περιοχή με καθαρό αέρα, καθώς έπασχε από φυματίωση. Ταξιδεύοντας στο Έστες Παρκ (Estes Park), στο Κολοράντο ερωτεύτηκε την περιοχή και δημιούργησε το ξενοδοχείο σε γη που είχε αγοράσει από τον κόμη του Ντανράβεν (Dunraven). Έναν Ιρλανδό ευγενή, ο οποίος δεν ήταν αγαπητός στους ντόπιους.

Ο Dunraven είχε αποκτήσει παράνομα 15.000 στρέμματα για να δημιουργήσει καταφύγιο ζώων. Αλλά μετά τις αντιδράσεις των κατοίκων εγκατέλειψε την περιοχή.

Έτσι, το ξενοδοχείο δεν πήρε το όνομα του, όπως σκόπευε αρχικά να κάνει ο Στάνλεϊ, και λέγεται πως ένα από τα… φαντάσματα που κυκλοφορούν εκεί ειναι του Dunraven.

Σε αυτό το ξενοδοχείο βρέθηκε τον Οκτώβριο του 1974, ο ανερχόμενος -εκείνη την εποχή- συγγραφέας τρόμου Στίβεν Κινγκ με τη σύζυγο του.

Το χιόνι είχε καλύψει τα πάντα και το ξενοδοχείο ήταν έτοιμο να κλείσει για τον χειμώνα. Ο Κίνγκ και η γυναίκα του ήταν οι μοναδικοί επισκέπτες.

Μετά το φαγητό σε μια μεγάλη, αλλά άδεια τραπεζαρία, με τις καρέκλες σκεπασμένες, ο Κίνγκ άρχισε να διαμορφώνει στο μυαλό του τη «Λάμψη».

Η βάση του βιβλίου μπήκε το ίδιο βράδυ, όταν ξύπνησε από ένα τρομακτικό όνειρο που είδε, με τον γιο του να τρέχει στους άδειους διαδρόμους. Το βιβλίο κυκλοφόρησε το 1977 και η ταινία γυρίστηκε το 1981.

Ο Κιούμπρικ κράτησε σχεδόν ανέπαφα τα περισσότερα σημεία του ξενοδοχείου, και κυρίως τα δωμάτια που εκτυλίχθηκε η τελική σύγκρουση του έργου.

Το δωμάτιο 217, που ο Κιούμπρικ έκανε 237, ήταν αυτό που είχε μείνει ο Κίνγκ όταν πήγε στο Stanley Hotel και αποτελεί το αγαπημένο των επισκεπτών, που το κλείνουν μήνες πριν.

Όμως, αυτό το δωμάτιο κρύβει μια περίεργη ιστορία. Το 1917, η οικονόμος του ξενοδοχείου Ελίζαμπεθ Γουίλσον, φοβήθηκε πως μια καταιγίδα θα έκοβε το ρεύμα.

Έτσι, άναβε τα φανάρια στα δωμάτια. Όταν έφτασε στο 217 το φανάρι εξερράγη ξαφνικά και αυτή έπεσε στο πάτωμα, σπάζοντας τα πόδια της.

Την ιστορία κάνουν πιο παράξενη τα ρεπορτάζ εφημερίδων της εποχής, οι οποίες έγραφαν διάφορες σκοτεινές εκδοχές για πνεύματα, που δημιουργούσαν ατμόσφαιρα θρίλερ.

Μάλιστα, ο Τζιμ Κάρεϊ είχε ζητήσει να μείνει στο δωμάτιο 217, όταν γυριζόταν στο Stanley το έργο «Ηλίθιος και πανηλίθιος». Οι φήμες λένε πως ο ηθοποιός έφυγε μετά από τρεις ώρες, μόλις.

Πάντως, πολλοί κυνηγοί φαντασμάτων ισχυρίζονται ότι το δωμάτιο 401 είναι στην πραγματικότητα το πιο στοιχειωμένο δωμάτιο στο ξενοδοχείο και εκεί βρίσκεται «το φάντασμα κλέφτης», το οποίο κλέβει τα αντικείμενα των επισκεπτών.

Πέρα από το δωμάτιο 401, οι ίδιοι πιστεύουν ότι όλος ο τέταρτος όροφος του Stanley είναι ο κύριος χώρος της παραφυσικής δραστηριότητας. Κάποιοι ισχυρίζονται ότι έχουν ακούσει φωνές παιδιών που τρέχουν πάνω και κάτω τις αίθουσες.

Ένα άλλο από τα πιο συχνά αναφερόμενα πνεύματα του ξενοδοχείου, είναι αυτό ενός πρώην συντηρητή που ονομαζόταν Πολ και είχε πεθάνει από καρδιακή προσβολή, ενώ φτυάριζε το χιόνι έξω από το ξενοδοχείο το 2005.

Πηγή: Snoopit24