
Μπορεί να έχετε ακούσει για νησιά σκουπιδιών. Η αλήθεια είναι ότι δεν έχεις παρά να ψάξεις για αυτόν τον όρο στο Google και θα βρεις αμέσως ατελείωτες συγκλονιστικές εικόνες. Στην πραγματικότητα, λέγεται ότι υπάρχει μια πραγματική ήπειρος που επιπλέει στον ωκεανό που αποτελείται από πλαστικά και διάφορα απόβλητα της κοινωνίας μας.
Πλωτά πλαστικά νησιά
Πράγματι, τα περισσότερα από τα στοιχεία που συνθέτουν αυτά τα πλωτά σημεία στη θάλασσα είναι πλαστικά. Μεγάλο μέρος του ανήκει σε απόβλητα που απορρίπτονται από αλιευτικά σκάφη ή από πλατφόρμες πετρελαίου. Ένα άλλο μικρό, αλλά αξιοσημείωτο σημείο, είναι τα σπασμένα δίχτυα ψαρέματος, όπου πολλά ζώα τείνουν να παγιδεύονται. Αν και η μεγάλη μάζα αυτών των πλωτών οντοτήτων είναι εκατομμύρια μικρά κομμάτια έγχρωμου πλαστικού που επιπλέουν σαν μανδύας εντυπωσιακών αποχρώσεων. Πολύ επιδεικτικό για ψάρια, γλάρους ή άλλα ζώα, που με τη σειρά τους τα μπερδεύουν με μικρά ψάρια για να τραφούν, μια τραγωδία, χωρίς αμφιβολία.
Πώς όμως μπορούν να δημιουργηθούν αυτά τα νησιά μέσα στη θάλασσα; Λόγω της παλίρροιας, λόγω των θαλάσσιων ρευμάτων, λόγω μικρών μεταβολών της θερμοκρασίας στον αέρα ή το νερό, με αποτέλεσμα να μετακινούνται και να ενώνονται μεταξύ τους μέχρι να δημιουργηθούν αυτά τα νησιά. Είναι όπως όταν πετάς ένα χαρτί στο δρόμο, για παράδειγμα. Η βροχή το πάει στους υπονόμους και οι υπόνομοι σε καμιά χωματερή... από εκεί σε ένα ποτάμι και αργότερα στη θάλασσα. Ένας κύκλος που μοιάζει να μην τελειώνει ποτέ.
Ένα άλλο γεγονός που πρέπει να ληφθεί υπόψη είναι η άνωση του πλαστικού. Ζυγίζει λιγότερο από το νερό και παραμένει στην κορυφή, και το χειρότερο, όπως ήδη γνωρίζετε, το πλαστικό δεν είναι βιοδιασπώμενο, οπότε όταν το χτυπά ο ήλιος, διασπάται σε μικρότερα κομμάτια, απελευθερώνοντας μια τοξίνη γύρω του. Οι επιστήμονες μας λένε ότι περίπου 100 εκατομμύρια τόνοι σκουπιδιών επιπλέουν στον ωκεανό απλωμένα σε 1.500.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα ωκεανού.
Ψυγεία, καρέκλες, τραπέζια, παιχνίδια... υπάρχουν τόνοι οικείων αντικειμένων που καταλήγουν διάσπαρτα στους ωκεανούς μας, μια περιβαλλοντική ρύπανση που προκαλεί σοβαρό όλεθρο στη θαλάσσια πανίδα. Ευτυχώς γίνονται μεγάλα έργα για τη μελέτη της κατάστασης και την έναρξη καθαρισμού, αλλά πρόσφατα ανακαλύφθηκε ότι το φαινόμενο είναι πιο σοβαρό από όσο φαίνεται.
Οι δορυφόροι παρείχαν εικόνες που δείχνουν μεγάλες συσσωρεύσεις σκουπιδιών. Σήμερα, έχουμε πέντε νησιά που επιπλέουν στους ωκεανούς μας. Δηλαδή, όλοι οι ωκεανοί μοιάζουν να έχουν το δικό τους... μια τραγωδία για το οικοσύστημά μας, μια κηλίδα που πρέπει όλοι να γνωρίζουμε για να ξεκινήσουμε μικρές αλλαγές. Να γνωρίζετε ότι αυτός δεν είναι ο σωστός δρόμος.
Πράγματι, τα περισσότερα από τα στοιχεία που συνθέτουν αυτά τα πλωτά σημεία στη θάλασσα είναι πλαστικά. Μεγάλο μέρος του ανήκει σε απόβλητα που απορρίπτονται από αλιευτικά σκάφη ή από πλατφόρμες πετρελαίου. Ένα άλλο μικρό, αλλά αξιοσημείωτο σημείο, είναι τα σπασμένα δίχτυα ψαρέματος, όπου πολλά ζώα τείνουν να παγιδεύονται. Αν και η μεγάλη μάζα αυτών των πλωτών οντοτήτων είναι εκατομμύρια μικρά κομμάτια έγχρωμου πλαστικού που επιπλέουν σαν μανδύας εντυπωσιακών αποχρώσεων. Πολύ επιδεικτικό για ψάρια, γλάρους ή άλλα ζώα, που με τη σειρά τους τα μπερδεύουν με μικρά ψάρια για να τραφούν, μια τραγωδία, χωρίς αμφιβολία.
Πώς όμως μπορούν να δημιουργηθούν αυτά τα νησιά μέσα στη θάλασσα; Λόγω της παλίρροιας, λόγω των θαλάσσιων ρευμάτων, λόγω μικρών μεταβολών της θερμοκρασίας στον αέρα ή το νερό, με αποτέλεσμα να μετακινούνται και να ενώνονται μεταξύ τους μέχρι να δημιουργηθούν αυτά τα νησιά. Είναι όπως όταν πετάς ένα χαρτί στο δρόμο, για παράδειγμα. Η βροχή το πάει στους υπονόμους και οι υπόνομοι σε καμιά χωματερή... από εκεί σε ένα ποτάμι και αργότερα στη θάλασσα. Ένας κύκλος που μοιάζει να μην τελειώνει ποτέ.
Ένα άλλο γεγονός που πρέπει να ληφθεί υπόψη είναι η άνωση του πλαστικού. Ζυγίζει λιγότερο από το νερό και παραμένει στην κορυφή, και το χειρότερο, όπως ήδη γνωρίζετε, το πλαστικό δεν είναι βιοδιασπώμενο, οπότε όταν το χτυπά ο ήλιος, διασπάται σε μικρότερα κομμάτια, απελευθερώνοντας μια τοξίνη γύρω του. Οι επιστήμονες μας λένε ότι περίπου 100 εκατομμύρια τόνοι σκουπιδιών επιπλέουν στον ωκεανό απλωμένα σε 1.500.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα ωκεανού.
Ψυγεία, καρέκλες, τραπέζια, παιχνίδια... υπάρχουν τόνοι οικείων αντικειμένων που καταλήγουν διάσπαρτα στους ωκεανούς μας, μια περιβαλλοντική ρύπανση που προκαλεί σοβαρό όλεθρο στη θαλάσσια πανίδα. Ευτυχώς γίνονται μεγάλα έργα για τη μελέτη της κατάστασης και την έναρξη καθαρισμού, αλλά πρόσφατα ανακαλύφθηκε ότι το φαινόμενο είναι πιο σοβαρό από όσο φαίνεται.
Οι δορυφόροι παρείχαν εικόνες που δείχνουν μεγάλες συσσωρεύσεις σκουπιδιών. Σήμερα, έχουμε πέντε νησιά που επιπλέουν στους ωκεανούς μας. Δηλαδή, όλοι οι ωκεανοί μοιάζουν να έχουν το δικό τους... μια τραγωδία για το οικοσύστημά μας, μια κηλίδα που πρέπει όλοι να γνωρίζουμε για να ξεκινήσουμε μικρές αλλαγές. Να γνωρίζετε ότι αυτός δεν είναι ο σωστός δρόμος.
Πηγή:supercurioso.com