Η πόλη των ηφαιστείων - Η πιο «καυτή» περιοχή του πλανήτη

 

Το Όκλαντ, είναι η μεγαλύτερη και πολυπληθέστερη πόλη της Νέας Ζηλανδίας, με 1,4 εκατομμύρια κατοίκους, αλλά έχει μία ιδιαιτερότητα που δεν συναντάς πουθενά αλλού. Είναι η μοναδική πόλη στον κόσμο που χτίστηκε σε ένα βασαλτικό ηφαιστειακό πεδίο, το οποίο είναι ακόμα ενεργό.

Διαθέτει 50 ηφαίστεια, τα οποία έχουν προκαλέσει περίπου 90 εκρήξεις τα τελευταία 90.000 χρόνια και δεν γνωρίζει κανείς πότε θα γίνει η επόμενη.

Η πόλη είναι κυριολεκτικά ένα καυτό σημείο που τροφοδοτείται από ένα ρεύμα καυτού μάγματος, το οποίο ανεβαίνει από ένα βάθος περίπου 100 χιλιομέτρων κάτω από την επιφάνεια της Γης.

Κάθε μερικές εκατοντάδες ή χιλιάδες χρόνια, μια ποσότητα μάγματος ψάχνει διέξοδο για να βγει στην επιφάνεια, με αποτέλεσμα να παράγει ηφαιστειακούς κώνους, κρατήρες, ακόμα και λιμνοθάλασσες.

Την τελευταία φορά, πριν από περίπου 600 χρόνια, παρήγαγε το νησί Ρανγκιτότο (Rangitoto) με έκταση 6 χιλιομέτρων και κατέστρεψε τους οικισμούς των Μαορί στο γειτονικό νησί Μοτουτάπου (Motutapu).

Ευτυχώς, τα ηφαίστεια του Όκλαντ είναι μικρά σε σύγκριση με τα περισσότερα ηφαίστεια του κόσμου. Ο σωρευτικός όγκος όλων των υλικών που εκρήγνυνται και από τα 50 ηφαίστεια του, έχουν περίπου το μέγεθος μιας μέσης έκρηξης, ενός μεγάλου ηφαιστείου.

Τα πιο πολλά είναι μικρά κώνοι με ύψος μικρότερο από 150 μέτρα. Αυτά αυξήθηκαν από τις εκρήξεις, που κράτησαν μόνο λίγους μήνες ή ίσως μερικά χρόνια.

Ο τύπος της ηφαιστειακής δραστηριότητας του πεδίου στο Όκλαντ αναφέρεται ως μονογενετικός, που σημαίνει ότι κάθε φορά συμβαίνει έκρηξη σε μια νέα θέση και όχι ότι γίνεται πάλι ενεργό ένα από τα υπάρχοντα ηφαίστεια.

Εξαιτίας αυτού του φαινομένου, είναι αδύνατο να προβλεφθεί πού θα γίνει η επόμενη. Παράλληλα, το μάγμα που ανεβαίνει από τα έγκατα της Γης, κινείται με ταχύτητα 5 χιλιόμετρα την ώρα, αφήνοντας πολύτιμο χρόνο για προειδοποίηση και εκκένωση.

Τα ηφαίστεια του Όκλαντ βρίσκονται σε απόσταση περίπου 20 χιλιομέτρων από το κέντρο της πόλης και είναι διάσπαρτα ως μικροί λόφοι.

Μερικοί από τους κρατήρες έχουν γεμίσει με νερό και σχημάτισαν λίμνες και καταβόθρες. Πολλοί από τους ηφαιστειακούς κώνους ήταν προηγούμενες τοποθεσίες οικισμών των Μαορί και εξακολουθούν να είναι ορατά ίχνη από τα σπίτια τους.

Άλλοι από αυτούς έχουν έχουν γίνει λατομεία και κάποιοι δημόσια πάρκα. Από το 1915, οι κώνοι των ηφαιστείων προστατεύονται από το νόμο.