Σπήλαιο - Λίμνη Μελισσάνης
Πρόκειται για ένα πραγματικό θαύμα της φύσης, ένα αξέχαστο θέαμα που σε αφήνει εμβρόντητο.
Η φυσική είσοδος του σπηλαίου είναι κατακόρυφη και δημιουργήθηκε από την πτώση ενός τμήματος της οροφής, πιθανότατα από κάποιο σεισμό. Υπάρχει όμως και τεχνητή είσοδος με σκαλοπάτια που επιτρέπει την επίσκεψη στο σπήλαιο. Στη λίμνη θα φτάσετε κατεβαίνοντας από μια υπόγεια σήραγγα που οδηγεί στην κύρια αίθουσα του σπηλαίου.
Η ξενάγηση στο σπήλαιο γίνεται με βάρκες. Ξεκινάει από το ξεσκέπαστο τμήμα του σπηλαίου με τις ηλιαχτίδες να χαρίζουν υπέροχους χρωματισμούς στα διαυγή γαλαζοπράσινα νερά.
Ένα στενό υδάτινο πέρασμα ανάμεσα στη νησίδα και τα τοιχώματα οδηγεί στο υπόλοιπο, σκεπασμένο κομμάτι του σπηλαίου το οποίο είναι καλυμμένο με σταλαγμίτες που εκτιμάται πως σχηματίστηκαν πριν από 20.000 χρόνια.
Σε ό,τι αφορά την ονομασία του, ο μύθος λέει πως η νύμφη Μελισσάνη αυτοκτόνησε στα νερά της λίμνης, επειδή ο Πάνας δεν ανταποκρίθηκε στον έρωτά της. Μια άλλη εκδοχή κάνει λόγο για μια βοσκοπούλα Μελισσάνθη, η οποία, ψάχνοντας το χαμένο της πρόβατο, σκόνταψε και πνίγηκε στη λίμνη.
Το Λιμνοσπήλαιο Μελισσάνης ανακαλύφθηκε το 1951 από τον σπηλαιολόγο Γιάννη Πετρόχειλο. Το 1963 Αυστριακοί γεωλόγοι επιστήμονες επιβεβαίωσαν πως το νερό του σπηλαίο αναμειγνύεται υπογείως με το θαλασσινό νερό από τις Καταβόθρες του Αργοστολίου αλλά και όμβρια ύδατα.
Το Λιμνοσπήλαιο Μελισσάνης ανακαλύφθηκε το 1951 από τον σπηλαιολόγο Γιάννη Πετρόχειλο. Το 1963 Αυστριακοί γεωλόγοι επιστήμονες επιβεβαίωσαν πως το νερό του σπηλαίο αναμειγνύεται υπογείως με το θαλασσινό νερό από τις Καταβόθρες του Αργοστολίου αλλά και όμβρια ύδατα.
