Place des Vosges: Αναζητώντας τα ίχνη του Ουγκώ στην ομορφότερη πλατεία του Παρισιού
Η πλατεία των Βοσγίων (Place des Vosges), όπου έζησε και εμπνεύστηκε ο Βίκτωρ Ουγκώ (Victor Hugo), αποτελεί κεντρικό σημείο του πάλαι ποτέ αριστοκρατικού Μαραί (Le Marais), που σήμερα είναι η πιο μποέμ, πολυπολιτισμική και ζωντανή συνοικία του Παρισιού.
Ξεκινήσαμε την πρωινή μας βόλτα από τη στάση του μετρό της Βαστίλλης και μετά από περπάτημα 7-8 λεπτών, αντικρύσαμε την Place des Vosges. Πρόκειται για την παλαιότερη σχεδιασμένη πλατεία του Παρισιού. Η ανάθεση της δημιουργίας της (αρχικά ως Place Royale) έγινε το 1605 και εγκαινιάστηκε το 1612, με την ευκαιρία των αρραβώνων του βασιλιά Λουδοβίκου ΙΓ΄ (Louis XIII), που τo μπρούτζινο άγαλμά του δεσπόζει και σήμερα στην πλατεία.
Η πλατεία έχει τετράγωνο σχήμα (140μ Χ 140μ) και διαθέτει 4 μεγάλα κυκλικά συντριβάνια, σειρές διακοσμητικών δένδρων και γρασίδι. Περιβάλλεται συμμετρικά και στις τέσσερεις πλευρές της από αρχοντικά που χτίστηκαν κατά τον 16ο αιώνα, στα οποία κυρίως κατά το 16ο-18ο αιώνα, κατοικούσαν επίλεκτα μέλη της παρισινής αριστοκρατίας, της διανόησης και των τεχνών.
Πρόκειται για 36 διώροφα κτίρια, 9 σε κάθε πλευρά της πλατείας, με ομοιόμορφη αρχιτεκτονική (χωρίς να είναι όμως πανομοιότυπα), που διατηρούνται σε εξαιρετική κατάσταση, στην αρχική τους μορφή. Οι προσόψεις των κτιρίων είναι φτιαγμένες αριστοτεχνικά από πέτρα και κόκκινο τούβλο, ενώ οι στέγες τους από σχιστόλιθο, έχουν απότομη κλίση και διαθέτουν παράθυρα στις σοφίτες.
Περπατώντας στην Place des Vosges και παρατηρώντας γύρω μας, αντιλαμβανόμαστε γιατί θεωρείται η ομορφότερη πλατεία της Γαλλικής πρωτεύουσας καθώς η συμμετρία και καλαισθησία των ιστορικών κτιρίων, η λιτή ομορφιά του πάρκου και η χρωματική αρμονία του πράσινου του κήπου και του κόκκινου των κτιρίων, συνθέτουν ένα τοπίο μοναδικής αισθητικής, με έντονη την ατμόσφαιρα ελευθερίας και χαράς, που χαρακτηρίζει το Παρίσι.
Η πλατεία είναι ιδιαίτερα δημοφιλής τόσο στους κατοίκους της πόλης, όσο και στους "μυημένους" τουρίστες της, που αναζητούν αυθεντικές εμπειρίες στις γειτονιές του Μαραί. Αποτελεί είτε κύριο προορισμό, είτε ορμητήριο για περιηγήσεις στους δρόμους του Μαραί, αλλά και χώρο ξεκούρασης και ηρεμίας μετά από μία κουραστική μέρα στην Εβραϊκή περιοχή, στα μουσεία (Πικάσο, Καρναβαλέ, φωτογραφίας κ.ά.), τις γκαλερί, και τα vintage μαγαζιά της κουλτουριάρικης συνοικίας.
Τις Κυριακές, που τα περισσότερα μαγαζιά στο Μαραί είναι ανοικτά και οι δρόμοι του χωρίς αυτοκίνητα, η πλατεία σφύζει από ζωή. Τις καθημερινές, θα τη συναντήσετε πιο ήσυχη. Το πρωινό που την επισκεφθήκαμε ήταν ηλιόλουστο, δίνοντας την ευκαιρία στους επισκέπτες να χαρούν απρόσκοπτα το πικνίκ τους στο γρασίδι, να διαβάσουν ένα βιβλίο στα παγκάκια, να περπατήσουν στους διαδρόμους της πλατείας, να χαλαρώσουν και να απολαύσουν το όμορφο περιβάλλον.
Στο κτίριο με τον αριθμό 6, στο δεύτερο όροφο, έζησε ο πιο διάσημος κάτοικος αυτής της πλατείας, ο συγγραφέας και ποιητής Βίκτωρ Ουγκώ (1802-1885). Έμεινε στο σπίτι αυτό με την οικογένειά του, για 16 δημιουργικά χρόνια από το 1832 έως το 1848 (από τα 30 έως τα 46 χρόνια του), όπου έγραψε και μεγάλο μέρος από το αριστούργημά του, τους "Αθλιους". Το σπίτι, από το 1903 λειτουργεί ως μουσείο αφιερωμένο στη ζωή και το έργο του και θεωρείται από το σημαντικότερα μικρά μουσεία της Γαλλικής πρωτεύουσας.
Επισκεφθήκαμε το σπίτι-μουσείο του αγαπημένου συγγραφέα των παιδικών μας χρόνων με έντονη νοσταλγική διάθεση και συγκίνηση. Βλέποντας από το παράθυρο του σπιτιού την Place des Vosges όπως την αντίκρυζε κάθε μέρα ο Ουγκώ, μεταφερθήκαμε νοερά στην εποχή των "Αθλίων". Mας φάνηκε ότι σε ένα παγκάκι στην πλατεία, είδαμε το Μάριο και την Τιτίκα (Cosette) κι ας είχε στήσει ο συγγραφέας το σκηνικό της αγνής αγάπης τους στους Παρισινούς Κήπους του Λουξεμβούργου και όχι στην Place des Vosges (τότε Place Royale).
Tα δωμάτια του σπιτιού έχουν διαμορφωθεί με έπιπλα και αντικείμενά του (που μεταφέρθηκαν και από άλλα σημεία) με τέτοιο τρόπο, ώστε να αποτυπώνονται ξεχωριστά οι τρείς περίοδοι της ζωής του… πριν την εξορία, κατά τη διάρκεια της εξορίας και μετά την εξορία, ακολουθώντας ένα χρονολογικό ταξίδι στη ζωή του. Ο Ουγκώ έζησε εξόριστος για 19 χρόνια (1852-1870 και 1872-1873) κυρίως στο νησί Guernsey μεταξύ Αγγλίας και Γαλλίας, αρχικά λόγω των φιλελεύθερων πολιτικών απόψεών του και στη συνέχεια με επιλογή του.
Στο πρώτο δωμάτιο-χωλ (The Anterchamber), παρουσιάζονται εκθέματα που σχετίζονται με την παιδική και νεανική ηλικία του Ουγκώ μέχρι την πρώτη του συγγραφική επιτυχία, όπως οικογενειακά πορτρέτα, πίνακες της εποχής, έπιπλα κ.ά.
Στο Κόκκινο σαλόνι (Τhe Red Salon) αναπαριστάται η ατμόσφαιρα των συναντήσεων που διοργάνωνε ο Ουγκώ, ηγετική φυσιογνωμία του ρομαντικού κινήματος της εποχής στη Γαλλία, με σημαντικούς ανθρώπους των γραμμάτων των τεχνών και της πολιτικής, όπως ο Αλέξανδρος Δουμάς, ο Λαμαρτίν, ο Γκωτιέ κ.ά.
Το πιάνο συνόδευε μουσικά αυτές τις φιλολογικές και πολιτικές συγκεντρώσεις.
Στο μουσείο εκτίθενται συνολικά περίπου 300 πίνακες ζωγραφικής και σχέδια. Στο κόκκινο σαλόνι, μεταξύ άλλων, συναντάμε και ένα πορτρέτο του Ουγκώ με το γιο του, που φιλοτεχνήθηκε το 1836.
Από το κινέζικο σαλόνι (The Chinese living room), ξεκινά η παρουσίαση της περιόδου της εξορίας του Ουγκώ κυρίως στο Guernsey, όπου αποτυπώνεται και το ταλέντο του στη διακόσμηση. Είχαμε την ευκαιρία να θαυμάσουμε πλούσια συλλογή από κινέζικες αντίκες, πορσελάνες, καθώς και γλυπτά, χειροποίητα έπιπλα που σχεδίασε και συνδημιούργησε ο ίδιος ο Ουγκώ.
Η τραπεζαρία (Τhe Dining room) περιλαμβάνει έπιπλα γοτθικού τύπου, πολλά από τα οποία μάλιστα τα είχε επανασυρμολογήσει και αναμορφώσει με το προσωπικό του γούστο ο συγγραφέας.
Τα αμέσως επόμενα δωμάτια σηματοδοτούν την επιστροφή από την εξορία. Προχωρώντας στο μικρό δωμάτιο-σαλόνι μελέτης (The lounge), βλέπουμε εκθέματα όπως φωτογραφίες, σχέδια, χαρακτικά και χειρόγραφα, ενώ στο γραφείο (Τhe office of work), μεταξύ διαφόρων επίπλων και έργων τέχνης, ξεχωρίζει το εμβληματικό πορτρέτο του Ουγκώ το 1897, σε μεγάλη ηλικία, από το ζωγράφο Léon Bonnat.
Τέλος, στο υπνοδωμάτιο (Τhe Bedroom), θαυμάσαμε το περίτεχνο κρεβάτι, στο οποίο έκλεισε για πάντα τα μάτια του ο σημαντικός συγγραφέας το 1885.
Mετά από αυτό το έντονα συναισθηματικό ταξίδι στη ζωή και το έργο του Ουγκώ, προχωρήσαμε ακριβώς πίσω από την Place des Vosges για να συναντήσουμε το Hôtel de Sally. Πρόκειται για ένα μεγαλοπρεπές κτίριο που κατασκευάστηκε μεταξύ 1625 και 1630, με τρόπο ώστε να έχει άμεση πρόσβαση στην πλατεία. Το αρχοντικό αυτό υπήρξε και κατοικία της Μαντάμ ντε Σεβινιέ και του Βολταίρου. Σήμερα στεγάζει τα κεντρικά γραφεία του Κέντρου των Εθνικών Μνημείων της Γαλλίας (Center of the National Monuments), ενώ υπάρχει και βιβλιοπωλείο για το κοινό. Είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε τους υπέροχους κήπους του αρχοντικού, μία ακόμα όαση ηρεμίας στην περιοχή.
Επιστρέφουμε στην περιοχή της πλατείας και περπατάμε στα πεζοδρόμια δίπλα στα ισόγεια των κτιρίων της, όπου μπορείτε να συναντήσετε πολλές γκαλερί τέχνης (ζωγραφικής, κοσμήματος) με αξιόλογα έργα, καθώς και καταστήματα με γκραβούρες της πλατείας και του Παρισιού γενικότερα.
Επίσης, μπορείτε να πιείτε τον καφέ σας ή να απολαύσετε το γεύμα σας στα café-εστιατόρια που βρίσκονται κάτω από τις όμορφες θολωτές στοές, που σχεδιάστηκαν για να προστατεύουν τα κτίρια της Place des Vosges από τον κακό καιρό. ΄Ισως συναντήσετε και πλανόδιους μουσικούς να παίζουν γνώριμες γαλλικές μελωδίες…
Αν στην επίσκεψή σας στο Παρίσι, θέλετε να ξεφύγετε για λίγο ή για περισσότερο από τα κλασικά αξιοθέατα, ξεγλιστρήστε στους δρόμους του Μαραί, όπου χτυπάει δυνατά ο παλμός της πόλης. Μην παραλείψετε την Place des Vosges, με τον έντονο Παρισινό "αέρα" και βέβαια την επίσκεψη στο σπίτι του Ουγκώ… και ίσως να μεταφερθείτε στο Παρίσι του 18ου αιώνα, στις συνθήκες που βίωσε ο αγαπημένος μας συγγραφέας και να κατανοήσετε τις σκέψεις που δημιουργήθηκαν μέσα του και στη συνέχεια μετουσιώθηκαν σε αλήθειες της ζωής!
Κείμενο - Φωτογραφίες : Ρούλη Μπαλοπούλου
Πηγή:ideostrovilos.gr
Χρήσιμοι Ιστότοποι που μας βοηθάνε να οργανώσουμε τα ταξίδια μας |
|---|
|
