Ποιος δεν έχει χαθεί ποτέ; Όλοι έχουμε αποπροσανατολιστεί όταν ψάχνουμε για εκείνη την απομακρυσμένη πόλη όπου ένας φίλος μας έχει το σπίτι του ή μπορεί ακόμη και να έχουμε χαθεί σε ένα πολυκατάστημα και να μην το έχουμε παραδεχτεί ποτέ σε κανέναν. Στους ανθρώπους, είναι περισσότερο συνηθισμένο. Στα ζώα δεν είναι τόσο συχνό... αλλά συμβαίνει.
Αυτή η μικρή περιπέτεια έχει για πρωταγωνιστή μια μικρή κουκουβάγια που δεν έχει όνομα, αλλά έχει ήδη το παρατσούκλι «ανίδεo πουλί» και η οπία έζησε μια περιπέτεια σε στυλ Marco Polo. Μπορεί να αποπροσανατολίστηκε ή απλώς να έκανε ένα σοβαρό λάθος κατά τον καθορισμό της διαδρομής σε αυτό το εσωτερικό GPS που είναι διαθέσιμο στα αποδημητικά πτηνά.
Χωρίς να ξέρει πώς, αυτή η φιλική κουκουβάγια έγινε μετανάστης χωρίς χαρτιά στη χώρα του Άγιου Βασίλη. Πολύ κρύο για κάποιον που περίμενε να βρει τη ζεστασιά του αφρικανικού τοπίου...
Η κουκουβάγια χωρίς χαρτιά που έφτασε στο κρύο
Λαπωνία, χώρα των ταράνδων και του Άγιου Βασίλη, μια χώρα με χαμηλές θερμοκρασίες όπου τα πουλιά δεν εκτιμούν ιδιαίτερα το παγωμένο τοπίο της, όπου τα δέντρα είναι γυμνά και σκεπασμένα από μια απαλή κουβέρτα χιονιού και όπου το βόρειο σέλας κυματίζει με τη φαντασία του στον κρύο ουρανό που είναι ακατάλληλος για τους λάτρεις των ζεστών περιοχών.
Αυτή η ιστορία ξεκινά όταν μια κουκουβάγια, το μικρότερο γνωστό είδος, εμφανίστηκε μαγικά στη νορβηγική πόλη Tromsø. Και όχι, δεν ήρθε να στρατολογήσει κανέναν νέο μαθητή για το σχολείο του Χόγκουαρτς, αυτό, όπως ήδη ξέρουμε, είναι ευθύνη των κουκουβάγιων. Έδειχνε να τρέμει από το κρύο μετά από ένα μακρύ ταξίδι, εξαντλημένη και να μην καταλαβαίνει γιατί η θερμοκρασία ήταν τόσο χαμηλή και γιατί ένα ζευγάρι κοράκια την περιτριγύριζαν και της επιτέθηκαν ως «παράξενο», ξένο χωρίς χαρτιά...
Ευτυχώς, κάποιος είδε τη σκηνή και έδιωξε τα ενοχλητικά πουλιά για να την σώσει εγκαίρως και φρόντισε να παραδοθεί στον ερευνητή Karl-Otto Jacobsen, από το Νορβηγικό Ινστιτούτο Έρευνας της Φύσης. Αλλά πώς είχε φτάσει αυτή η κουκουβάγια μέχρι τον Αρκτικό Κύκλο αντί να ξεχειμωνιάζει σε τροπικά μέρη; αναρωτήθηκε ο βιολόγος καθώς κρατούσε την Κουκουβάγια στα χέρια του και αναγνώρισε αυτό το πουλί από τις ζεστές χώρες.
Ένα ζεστό αίσιο τέλος για την ανίδεη κουκουβάγια
Το σφάλμα πλοήγησής της δεν ήταν τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από 70 μοίρες βόρειο γεωγραφικό πλάτος. Ένα γεγονός τόσο περίεργο που τράβηξε αμέσως την προσοχή του τοπικού Τύπου και ολόκληρης της πόλης, που ευαισθητοποιήθηκε από το λάθος αυτής της κουκουβάγιας με τα τεράστια μάτια, μια έκφραση τόσο γλυκιά όσο και ελκυστική που είχε θαμπώσει τις καρδιές όλων των κατοίκων του Tomsø.
Τόσο πολύ, που τελικά ο ίδιος ο Karl-Otto Jacobsen, από το Νορβηγικό Ινστιτούτο Έρευνας της Φύσης, κατέληξε να πληρώσει ο ίδιος για το αεροπορικό ταξίδι του ζώου από τη Λαπωνία στη Μούρθια , στην Ισπανία, όπου μπορούσε να ζήσει ειρηνικά σε ένα πάρκο γι' αυτά τα πουλιά. Νιώθει χαρούμενος που η μικρή κουκουβάγια είναι καλά, σε ένα ευνοϊκό περιβάλλον για εκείνον, αλλά λέει ότι του λείπει μετά τις μέρες που την φρόντιζε, αντιμετωπίζοντάς την σαν χαμένο παιδί.
Κατά τη διάρκεια της πτήσης της, η κουκουβάγια βρισκόταν σε ένα κλουβί στις αποσκευές του αεροπλάνου, συνοδευόμενη από ένα ψιλοκομμένο στήθος κοτόπουλου για φαγητό και λίγο νερό για εκείνα τα 1.700 χιλιόμετρα από το Τρόμσο στο Αλικάντε.
Σήμερα ζει ευτυχισμένη στη Μούρθια και είναι ένα πανέμορφο ζώο που αγαπιέται πολύ τόσο στη Νορβηγία όσο και στην Ισπανία. Το εσωτερικό της GPS, αυτό με το οποίο τους προικίζει η φύση, απέτυχε αλλά στάθηκε πολύ τυχερή. Αν και σύμφωνα με πολλούς ειδικούς, είναι πολύ πιθανό αυτό που συνέβη να δικαιολογηθεί από την κλιματική αλλαγή, λόγω του πόσο αργά έφτασε φέτος το καλοκαίρι στην Ευρώπη.
Είναι ένα ακόμη δείγμα όλων των αλλοιώσεων που συμβαίνουν στη φύση, αλλά ταυτόχρονα, δείγμα της αφοσίωσης και του ενδιαφέροντος των ανθρώπων για αυτά τα μικρά πλάσματα του οικοσυστήματος μας.
Το σφάλμα πλοήγησής της δεν ήταν τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από 70 μοίρες βόρειο γεωγραφικό πλάτος. Ένα γεγονός τόσο περίεργο που τράβηξε αμέσως την προσοχή του τοπικού Τύπου και ολόκληρης της πόλης, που ευαισθητοποιήθηκε από το λάθος αυτής της κουκουβάγιας με τα τεράστια μάτια, μια έκφραση τόσο γλυκιά όσο και ελκυστική που είχε θαμπώσει τις καρδιές όλων των κατοίκων του Tomsø.
Τόσο πολύ, που τελικά ο ίδιος ο Karl-Otto Jacobsen, από το Νορβηγικό Ινστιτούτο Έρευνας της Φύσης, κατέληξε να πληρώσει ο ίδιος για το αεροπορικό ταξίδι του ζώου από τη Λαπωνία στη Μούρθια , στην Ισπανία, όπου μπορούσε να ζήσει ειρηνικά σε ένα πάρκο γι' αυτά τα πουλιά. Νιώθει χαρούμενος που η μικρή κουκουβάγια είναι καλά, σε ένα ευνοϊκό περιβάλλον για εκείνον, αλλά λέει ότι του λείπει μετά τις μέρες που την φρόντιζε, αντιμετωπίζοντάς την σαν χαμένο παιδί.
Κατά τη διάρκεια της πτήσης της, η κουκουβάγια βρισκόταν σε ένα κλουβί στις αποσκευές του αεροπλάνου, συνοδευόμενη από ένα ψιλοκομμένο στήθος κοτόπουλου για φαγητό και λίγο νερό για εκείνα τα 1.700 χιλιόμετρα από το Τρόμσο στο Αλικάντε.
Σήμερα ζει ευτυχισμένη στη Μούρθια και είναι ένα πανέμορφο ζώο που αγαπιέται πολύ τόσο στη Νορβηγία όσο και στην Ισπανία. Το εσωτερικό της GPS, αυτό με το οποίο τους προικίζει η φύση, απέτυχε αλλά στάθηκε πολύ τυχερή. Αν και σύμφωνα με πολλούς ειδικούς, είναι πολύ πιθανό αυτό που συνέβη να δικαιολογηθεί από την κλιματική αλλαγή, λόγω του πόσο αργά έφτασε φέτος το καλοκαίρι στην Ευρώπη.
Είναι ένα ακόμη δείγμα όλων των αλλοιώσεων που συμβαίνουν στη φύση, αλλά ταυτόχρονα, δείγμα της αφοσίωσης και του ενδιαφέροντος των ανθρώπων για αυτά τα μικρά πλάσματα του οικοσυστήματος μας.
Πηγή:supercurioso.com
